5 دلیل علمی برای استفاده از هیدروکربن‌های سبک به جای سوخت‌های فسیلی

سوخت‌های فسیلی، مانند زغال سنگ، نفت و گاز طبیعی، از جمله منابع اصلی تولید انرژی در جهان هستند. این سوخت‌ها از تجزیه بقایای گیاهان و حیوانات قدیمی در زیر زمین به وجود آمده‌اند و حاوی مقادیر زیادی کربن و هیدروژن هستند. با این حال، استفاده از سوخت‌های فسیلی دارای چالش‌ها و مشکلات زیادی است که در برابر تحقق اهداف توسعه پایدار قرار دارند. برخی از این چالش‌ها عبارتند از:

آلودگی هوا و گازهای گلخانه‌ای:

آلودگی هوا و گازهای گلخانه‌ای: سوختن سوخت‌های فسیلی باعث تولید آلاینده‌های مختلف مانند دی‌اکسید کربن، گوگرد، نیتروژن، هیدروکربن‌های نسوز و ذرات جامد می‌شود که به کیفیت هوا لطمه می‌زنند و باعث بروز بسیاری از بیماری‌های تنفسی و قلبي-عروقي مي‌شوند. علاوه بر این، دي‌اکسيد کربن يکي از عوامل اصلي گرم شدن جهاني است که باعث تغييرات نامطلوب آب و هوايي، بالارفتن سطح دريا، کاهش تنوع زيستي و خشکسالي‌هاي شديد مي‌شود.

 سوخت‌هاي فسيلي منابع تجديد‌ناپذيري :

کاهش منابع و نابرابري دسترسي هستند که با سرعت در حال تمام شدن هستند. براساس گزارش BP Statistical Review of World Energy 2020، با رشد مصرف جاري، منابع باقيمانده زغال سنگ، نفت و گاز طبيعي تنها براي ۱۳۴، ۵۰ و ۵۲ سال کافي خواهند بود. علاوه بر این، توزيع منابع سوخت‌هاي فسيلي در جهان بسيار نامتوازن است و برخي کشورها مانند عربستان سعودي، روسيه، ايران و ونزوئلا داراي ذخاير عظيمي هستند در حالي که برخي ديگر مانند ژاپن، کره جنوبي و آلمان به واردات از کشورهاي صادرکننده وابسته هستند. این نابرابری باعث افزایش هزینه‌های حمل ونقل، تحریک تنش‌های سیاسی و اقتصادی و افزایش آسیب‌پذیری کشورهای واردکننده در برابر شوک‌های قیمتی می‌شود.